Ik ben van het pre-internettijdperk. Marktplaats moest nog worden uitgevonden en Pinterest zat in mijn hoofd. Ik maakte in gedachten de mooiste plaatjes. Voor inspiratie las ik de Libelle en de Ariadne.
Kopen bij de kringloop was armoe en rommelmarkten heetten toen nog vlooienmarkten. Vintage bestond nog niet, maar je had dan wel weer antiek wat echt, echt oud was..

Door goed zoeken kwam ik aan de mooiste spulletjes. Het ‘goud’ lag op straat. Met mijn zus ging ik in de buurt de straten af, de avond voor het grofvuil werd opgehaald. Ik kwam altijd wel met iets thuis, ik eet nog steeds van de Regout Maastricht borden die ik in een natgeregende doos vond.
Mijn moeder gaf me de bijnaam ‘Morgenster’. Ik vond deze naam prachtig tot ik er achter kwam dat het niet meer betekent dan een voddenraper die 's morgens de vuilnisbakken op straat doorzoekt naar handelswaar. 
Ik kocht de ‘Via Via’, een geel krantje waarin mensen hun spullen konden verkopen d.m.v. van een advertentie. Ik belde het telefoonnummer uit de advertentie, sprong op mijn fiets en hoopte maar dat de waar er echt zo uitzag als beschreven. 20 detailfoto’s van de voet van een lamp waren toen nog niet gewoon.

Na de havo en de mavo, in die volgorde, volgde ik de opleidingen Mode en Kleding en Meubelstofferen en Woninginrichting. Mijn droom was bij de Efteling te gaan werken en al die betoverende attracties aan te kleden met sprookjesachtige vondsten. 
Ik liep stage bij meubelstoffeerderijen en etaleurs en werkte bij de NOB die verantwoordelijk was voor de aankleding van tv programma's en filmsets. Ik bouwde de loveseat voor 'Love Letters’ van Linda de Mol, naaide de gordijnen voor het allereerste seizoen van Big Brother en de baldakijn voor de Wilhelmina tentoonstelling in de Nieuwe Kerk in Amsterdam. Bij V&D brachten we op Sinterklaasavond de hele winkel in kerstsfeer.
Helaas kreeg ik allerlei vage medische klachten en werd ik afgekeurd voor het werk dat ik deed. Ik ben administratief werk gaan doen en hoewel ik het werk prima aankon, kampte ik jarenlang met bore-out klachten. Want eigenlijk wilde ik gewoon weer met mijn handen werken, dingen maken, spullen opknappen. 

15 jaar achter een computerscherm en een bore-out verder, besloot ik dat het zo niet verder kon. Ik zegde mijn baan op en vond een baantje bij een kringloopwinkel. Omringd door die oude spullen en geïnspireerd door de mooie afbeeldingen op Pinterest kreeg ik het idee om vintage meubels op te knappen speciaal voor de kleintjes onder ons.
Ik had een werkplaats gevonden en wilde net beginnen toen de Mid Century woontrend op kwam zetten en ik daar in die kringloopwinkel op goud zat. Ik kocht er de meest gewilde meubels en accessoires voor weinig, knapte ze op en verkocht ze via Marktplaats. Een lucratieve handel en toch was ik niet blij, ik hou nl. helemaal niet van die seventies meubels en de hype eromheen!

En nu doe ik eindelijk wat ik altijd al wilde! Inkopen, opknappen, stylen en verkopen. Ik kan het op mijn eigen manier doen, precies zoals ik het graag wil. En dat met spullen die zijn afgedankt.
Ik ben er nog niet, maar waar dit hobbelige pad ook heen gaat, het begint hier. Met pretty LITTLE VINTAGE finds. En onderweg mag ik me elke dag bezig houden met wat ik het allerleukste vind: vintage vondsten voor de kleinsten!

Wees welkom, kijk lekker rond en misschien vind je wel jouw favoriete vintage vondst!